Nebulizacja i jej wykorzystanie kliniczne jest obecnie bardzo zróżnicowane w Polsce, Europie i na świecie. Zastosowanie tej formy podania aerozolu w kraju nad Wisłą jest wyjątkowo popularne i najczęściej wykorzystywane podczas leczenia schorzeń obturacyjnych układu oddechowego, które to sprawdza się zwłaszcza w przypadku dzieci. Coraz częściej jednak nebulizacja wykorzystywana jest też podczas leczenia dorosłych chorujących na astmę, POChP, czy mukowiscydozę [1].
W przeciągu ostatniej dekady powstało coraz więcej literatury fachowej poświęconej nebulizacji, w tym duże opracowanie z 2013 roku pod redakcją prof. dr. hab. n. med. Michała Pirożyńskiego – Praktyczne aspekty nebulizacji [2].
W wielu instytutach badawczych na całym świecie, są od lat prowadzone intensywne badania nad zwiększeniem efektywności nebulizacji i jej bardziej wszechstronnym wykorzystaniem. Przyjrzyjmy się kilku z nich.
W 2007 roku w specjalistycznym amerykańskim piśmie The Journal of Pediatrics pojawiła się synteza wyników badań naukowców pod kierownictwem dr Briana Kuzik. Badacze chcieli sprawdzić, czy zastosowanie hipertonicznego roztworu NaCl (3%) w nebulizacji w przypadku wirusowego zapalenia oskrzelików u niemowląt, jest tak samo skuteczne i bezpieczne jak użycie fizjologicznego roztworu NaCl. Badanie było prospektywne, randomizowane, podwójnie zaślepione. Wyniki były zaskakujące. Stwierdzono, że w grupie leczonej przy pomocy hipertonicznego roztworu czas hospitalizacji skrócił się do około 2 dni, natomiast w przypadku grupy poddanej leczeniu fizjologicznym roztworem hospitalizacja trwała około 3 dni [3].
W roku 2006 w USA i UE zarejestrowano insulinę wziewną – Exubera, produkowaną przez firmę Pfizer. Nim dopuszczono lek do obrotu, został on przebadany w 25 krajach w grupie ponad 3500 pacjentów. Jednym z ważniejszych wniosków badań było wykazanie, że w czasie intensywnej insulinoterapii u osób chorych na cukrzycę typu 1., udaje się obniżyć stężenia HbA1c do wartości mniejszej niż 7% – u 23% leczonych Exuberą i tylko u 19% chorych leczonych klasycznymi insulinami [4].
Przed nebulizacją stoi wiele wyzwań i wszystko wskazuje na to, że lista leków których efektywność będzie wyższa dzięki podawaniu drogą wziewną nadal będzie się wydłużać.
- Everard M.L.: Inhalation therapy for infants. Aerosol Delivery and Asthma Therapy. 2003, 55, 869-878
- Pirożyński M.: Praktyczne aspekty nebulizacji. 2013, alfa-medica press ISBN 978-83-7522-097-1
- Kuzik BA, Al-Qadhi SA, Kent S, Flavin MP, Hopman W, Hotte S, Gander S. Nebulized hypertonic saline in the treatment of viral bronchiolitis in infants. J Pediatr. 2007;151(3):266–270. 270 e261.
- Skyler J.S., Weinstock R.S., Raskin P. i wsp. Inhaled Insulin Phase III Type 1 Diabetes Study Group. Use of inhaled insulin in a basal/bolus insulin regimen in type 1 diabetic subjects: a 6 month, randomized, comparative trial. Diabetes Care2005; 28 (7): 1630–1635.
